چه چیزی وزن سالم را برای کودک تعیین می کند؟

در جمعیت کودکان، وزن ایده آل و واقعی اغلب برای محاسبه الگوهای رشد، دوز دارو و موارد دیگر استفاده می شود. تصور از اینکه چه وزنی برای کودکان مختلف سالم است، جایی است که تغییراتی در آنها ایجاد می شود.

وزن ایده آل بدن (IBW)، شاخص توده بدنی (BMI)، و سایر مقایسه های نمودار رشد، همه روش هایی هستند که می توان وزن را در تمرینات کودکان اندازه گیری و مقایسه کرد. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) راهنمای جدیدی در مورد اهداف و تفاسیر BMI در رابطه با چاقی کودکان در سال 2023 منتشر کرد.¹ اما هنوز سوالات زیادی در مورد اینکه چه نوع داده‌هایی باید در هنگام تعیین وزن ایده‌آل – یا وزن بدن سالم برای یک کودک خاص در نظر گرفته شود، وجود دارد.

میشل اچ لوی، MD، استادیار مرکز پزشکی ویل کورنل پزشکی/نیویورک-پرسبیتریان ویل کورنل در نیویورک، نیویورک، می گوید: از لحاظ تاریخی، مفهوم IBW بر اساس جداول قد و وزن است که در ابتدا در اوایل دهه 1900 منتشر شد. از آن زمان، مقایسه قد و وزن برای کمک به کمیت عواملی مانند امید به زندگی، خطر بیماری و غیره مورد استفاده قرار گرفت. لوی توضیح می دهد که از نظر بالینی، IBW ابزار مهمی است که برای محاسبه دوز دارو، تغذیه و سایر درمان ها استفاده می شود. اگرچه IBW و BMI هر دو ابزاری هستند که معمولاً در عمل بالینی استفاده می‌شوند، اما بحث‌هایی در مورد دقت آنها در تعیین وزن “سالم” در مقایسه با وزن ایده‌آل یا توده کلی بدن وجود دارد.

لوی می‌گوید: «از آنجایی که فرمول‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای طیف گسترده‌ای از افراد قابل استفاده باشند، نمی‌توانند برای هر فردی بسیار دقیق باشند. هیچ IBW واحدی برای همه افراد وجود ندارد و این ماشین حساب ها همگی محدودیت هایی دارند. عواملی مانند توده بدن بدون چربی (عضله و استخوان) و سطح بلوغ جنسی برای قد می توانند بر روی عدد IBW تأثیر بگذارند.

این اخطارها باعث نگرانی ذینفعان مختلف در مورد چگونگی تعیین وزن سالم در کودکان شده است – به ویژه پس از انتشار دستورالعمل های AAP در سال 2023 در مورد ارزیابی و مدیریت چاقی.^2،3 از یک سو، نزدیک به 20 درصد از کودکان و نوجوانان در ایالات متحده چاق در نظر گرفته می شوند.⁴ چاقی در دوران کودکی با مشکلات فوری سلامتی و همچنین افزایش خطرات سلامتی در آینده مرتبط است. از سوی دیگر، محاسبات ایده آل وزن بدن، توده بدن، و ارزیابی چاقی – اندازه گیری ترکیب بدن با استفاده از اشعه ایکس با انرژی دوگانه – پرهزینه است و همیشه در دسترس نیست. بنابراین، بر اساس AAP، محاسبات BMI اغلب به عنوان یک ابزار کاربردی تر و در دسترس تر که می تواند در تمرینات بالینی روزانه استفاده شود، استفاده می شود.¹ آکادمی محدودیت‌های اندازه‌گیری BMI را برای تعیین کمیت وضعیت وزن و مسیر حرکت می‌شناسد، اما از استفاده از این ابزارها به عنوان ارزیابی کلی دقیق چربی بدن نیز پشتیبانی می‌کند.

گزارش AAP اضافه وزن را به عنوان یک BMI در صدک 85 یا بالاتر از نمودارهای رشد CDC برای سن و جنس تعریف می کند. AAP نشان می دهد که چاقی به عنوان داشتن BMI در صدک 95 یا بالاتر از آن تعریف می شود.¹ گزارش AAP در ادامه به بحث می‌پردازد که چگونه این اندازه‌گیری‌ها می‌توانند یا باید برای راهنمایی مراقبت‌های بالینی از نظر دوز دارو و درمان‌ها، و همچنین نحوه استفاده از آنها برای مشاوره بیماران و خانواده‌ها در مورد مدیریت وزن سالم مورد استفاده قرار گیرند.

در همین حال، گروه‌های تغذیه نامنظم هدف این گزارش را زیر سوال برده‌اند و پیشنهاد می‌کنند که این دستورالعمل‌ها به جای سلامت کلی، بیش از حد بر محاسبات BMI و اهداف کاهش وزن تمرکز دارند.^2،3 انجمن ملی بی اشتهایی عصبی و اختلالات مرتبط (ANAD) تخمین می زند که بین 9 تا 16 درصد از آمریکایی ها در طول زندگی خود نوعی اختلال خوردن دارند.⁵ سایر یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌دهد که مانند چاقی، میزان اختلال در غذا خوردن حتی در کودکان در حال افزایش است. به طور کلی، 1 گزارش تخمین می زند که 1.4٪ از کودکان و نوجوانان در مجموع دارای نوعی اختلال در غذا خوردن هستند که بالاترین میزان آن در سنین 8 تا 15 سال است.⁶ داده‌های سایر مطالعات تخمین می‌زند که شیوع جهانی اختلال خوردن در کودکان و نوجوانان می‌تواند تا ۲۲ درصد باشد.⁷

حتی CDC کمبود استفاده از اندازه‌گیری BMI برای تعیین وزن سالم را تأیید می‌کند و خاطرنشان می‌کند که محدودیت‌های بالینی وجود دارد زیرا BMI در واقع محاسبه وزن اضافی بدن به جای چربی اضافی بدن است. اندازه گیری BMI بین وزن از چربی در مقابل عضله یا استخوان تفاوتی قائل نمی شود و توزیع چربی بدن را در نظر نمی گیرد. به گفته CDC، عواملی که می توانند بر وزن تأثیر بگذارند مانند سن، جنس و قومیت نیز در اندازه گیری BMI ضعیف نشان داده شده اند.⁸

برخی از نمونه‌هایی از اینکه چگونه BMI می‌تواند منحرف شود شامل موارد زیر است⁸:

● درصد چربی بدن در افراد مسن تر نسبت به افراد جوان با BMI یکسان

● چربی کل بدن در زنان بیشتر از مردان است

● BMI بالاتر در افراد با افزایش توده عضلانی

در نهایت، هیچ ابزار کاملی برای ارزیابی عملی وزن ایده آل یا سالم در عمل بالینی خارج از محاسبات برای دوز دارو و درمان وجود ندارد. لوی می‌گوید پزشکان اطفال بهتر است مقادیر BMI را نسبت به سن و جنس به صورت فردی با در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند الگوهای رژیم غذایی، فعالیت بدنی و سابقه خانوادگی تفسیر کنند.

آنا دوفرسن، RD، LDN، CDCES، متخصص تغذیه بالینی در بیمارستان کودکان لا رابیدا در شیکاگو، ایلینویز، اهمیت یک رویکرد شخصی را هنگام تعیین وزن ایده آل و سالم تأیید می کند. او می‌گوید: «نقشه‌های رشد نقطه شروع مفیدی هستند، اما در ارائه توصیه‌های تغذیه‌ای همه چیز پایانی نیستند.

دوفرن توضیح می‌دهد که حتی نمودارهای رشد CDC و سازمان جهانی بهداشت (WHO) بر اساس داده‌های قدیمی‌تر از دهه 1970 است، و داده‌های مربوط به نوزادان 12 ماهه و کمتر در نسخه‌های اولیه نمودارها گنجانده نشده است. او می‌گوید وقتی داده‌های رشد برای نوزادان جوان‌تر گنجانده شد، بر اساس جمعیت‌شناختی بسیار محدودی بود.

هنگامی که نوبت به تعیین IBW می رسد، Dufresne توصیه می کند از نمودارهای زیر برای مرجع استفاده کنید:

از جداول رشد WHO برای نوزادان 24 ماهه یا کمتر استفاده کنید.

از جداول رشد CDC برای کودکان 2 سال به بالا استفاده کنید.
او اضافه می کند که برخی از شرایط پزشکی و اختلالات ژنتیکی نمودارهای رشد خاصی دارند. نمونه هایی از شرایطی که این نمودارهای رشد تخصصی باید استفاده شوند شامل موارد زیر است:

● فلج مغزی

● سندرم ولف هیرشهورن

● سندرم داون

● سندرم کورنلیا دی لانگ

● آکندروپلازی

برای محاسبه IBW واقعی، Dufresne معادلات زیر را ارائه می دهد:

کمتر از 24 ماه: از وزن برای قد در صدک 50 استفاده کنید.

2 سال یا بیشتر یا کسانی که در نمودارهای رشد تخصصی هستند: از (قد/100) 2 x BMI در صدک 50 استفاده کنید.
او می افزاید که صدک ها رایج ترین اندازه گیری برای محاسبه IBW هستند، اما z-scores ممکن است دقیق تر باشد. اگر از امتیاز z استفاده شود، دوفرن می گوید که معادلات زیر اعمال می شوند:

● صدک وزن برای طول (WHO): z-score، 0.99- تا 1.72

● معمولاً از صدک 3 تا 97 استفاده می شود، اما صدک 3 با نمره z 1.72- همبستگی دارد.

● BMI (CDC): z-score، -0.99 تا 1.036

● صدک 5 تا 85 معمولا استفاده می شود، اما صدک 5 با z-score 1.65- همبستگی دارد.

● IBW: 90% تا 110% IBW

Dufresne می گوید، ملاحظات اضافی برای اعمال محاسبات IBW در ارزیابی وزن بدن سالم شامل عوامل مربوط به سن حاملگی در بدو تولد، ترکیب بدن و موارد دیگر است. موارد زیر ممکن است نیاز به تغییراتی در این عوامل داشته باشد:

نارس بودن: محاسبه سن حاملگی اصلاح شده برای کودکان متولد شده قبل از 37 هفته برای ارزیابی تن سنجی و نیازهای تغذیه روزانه تا سن 2 سالگی.

ماکروسفالی: وزن را به سمت بالا منحرف می کند و می تواند وضعیت کمبود وزن را پنهان کند.

میکروسفالی: وزن را به سمت پایین منحرف می کند و می تواند وضعیت اضافه وزن را پنهان کند.

تفاوت های قومیتی: آمریکایی های آفریقایی تبار نسبت به قفقازی ها با BMI یکسان درصد چربی بدن کمتری دارند، در حالی که افراد از گروه های قومی آسیایی نسبت به قفقازی ها با شاخص توده بدنی یکسان سطح چربی بدنشان بالاتر است.⁹

بلوغ جنسی: الگوهای رشد بر اساس سطح بلوغ جنسی متفاوت است. به عنوان مثال، دخترانی که زود به بلوغ می رسند، دو برابر بیشتر از دختران معمولی یا دیر بلوغ به عنوان اضافه وزن طبقه بندی می شوند.

روند رشد فردی: دوفرن می‌گوید اینکه الگوهای رشد کودک چقدر از منحنی‌های رشد طبیعی پیروی کرده است نیز مهم است. سوءتغذیه مزمن یا عوامل مرتبط با بیماری می تواند افزایش قد را کاهش دهد و وضعیت وزن را بالاتر از آنچه که هست نشان دهد.¹⁰

قطع عضو: IBW باید بر اساس نوع و میزان قطع عضو باشد.

فلج: IBW باید بین 5 تا 15 درصد برای پاراپلژی و 15 تا 20 درصد برای تتراپلژی تنظیم شود. علت فلج نیز باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا تغییرات وزن در کودکی که اخیراً فلج شده است در مقایسه با کودکی که از بدو تولد فلج شده متفاوت است.¹¹

او می گوید که ژنتیک و ترجیحات شخصی نیز باید در نظر گرفته شود. اشکال مختلف بدن در خانواده ها وجود دارد و می تواند بر روی بدن و توده استخوانی تأثیر بگذارد. او خاطرنشان می کند تا آنجا که ترجیحات، برخی از افراد در انتهای بالاتر یا پایین محدوده IBW احساس راحتی بیشتری می کنند و این باید در محاسبات لحاظ شود.

هیچ پاسخ سیاه و سفیدی در مورد بهترین روش ارزیابی وزن سالم در کودکان وجود ندارد، اما کارشناسان پیشنهاد می کنند که متخصصان اطفال باید از ترکیبی از نمودارهای رشد استاندارد و ارزیابی های فردی برای ارائه توصیه هایی به بیماران خود استفاده کنند.

برای مطالعه بیشتر از شماره ژانویه/فوریه طب معاصر کودکان اینجا را کلیک کنید.

منابع

1. Hampl SE، Hassink SG، Skinner AC، و همکاران. راهنمای عمل بالینی برای ارزیابی و درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به چاقی. اطفال. 2023؛ 151 (2): e2022060640. doi:10.1542/peds.2022-060640
2. Radde K. راهنمای جدید چاقی کودکان نگرانی ها را در مورد خطر ابتلا به اختلالات خوردن افزایش می دهد. NPR به روز شده در 22 فوریه 2023. مشاهده شده در 28 دسامبر 2023.
   https://www.npr.org/2023/02/15/1155521908/eating-disorder-obesity-guidance-risk-weight-loss
3. McCarthy C. دستورالعمل های جدید کودکان در مورد چاقی در کودکان و نوجوانان. انتشارات سلامت هاروارد. 24 ژانویه 2023. مشاهده شده در 28 دسامبر 2023.
   https://www.health.harvard.edu/blog/new-pediatric-guidelines-on-obesity-in-children-and-teens-202301242880
4. حقایق چاقی دوران کودکی CDC. به روز شده در 17 مه 2022. مشاهده شده در 28 دسامبر 2023.
   https://www.cdc.gov/obesity/data/childhood.html
5. آمار اختلالات خوردن آگهی. بازدید در 28 دسامبر 2023.
   https://anad.org/eating-disorder-statistic/
6. Rozzell K، Moon DY، Klimek P، Brown T، Blashill AJ. شیوع اختلالات خوردن در بین کودکان 9 تا 10 ساله ایالات متحده: داده های مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD). JAMA Pediatr. 2019؛ 173 (1): 100-101. doi:10.1001/jamapediatrics.2018.3678
7. López-Gil JF، García-Hermoso A، Smith L، و همکاران. نسبت جهانی اختلال خوردن در کودکان و نوجوانان: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز. JAMA Pediatr. 2023؛ 177 (4): 363-372. doi:10.1001/jamapediatrics.2022.5848
8. شاخص توده بدنی: ملاحظات برای پزشکان CDC. بازدید در 29 دسامبر 2023.
   https://www.cdc.gov/obesity/downloads/bmiforpactitioners.pdf
9. Huggins Salomon S. چرا شاخص توده بدنی (BMI) می تواند برای جامعه BIPOC مشکل ساز باشد. سلامتی روزمره. 31 مارس 2022. مشاهده شده در 29 دسامبر 2023.
   https://www.everydayhealth.com/weight/why-body-mass-index-bmi-can-be-problematic-for-the-bipoc-community/#:~:text=For%2520some%2520members%2520of% 2520سیاه،CDC)%2520و%2520بسیاری%2520سلامت%2520پژوهشگران
10. وانگ ای، مورنو لس آنجلس، کابالرو بی، کول تی جی. محدودیت های منابع رشد سازمان جهانی بهداشت فعلی برای کودکان و نوجوانان. مواد غذایی Nutr Bull. 2006؛ 27 (4، پیوست 5): S175-S188. doi:10.1177/15648265060274S502
11. وزن – اطلاعات PCP. دانشگاه آلاباما در بیرمنگام بازدید در 29 دسامبر 2023.
    https://www.uab.edu/medicine/pcp-sci/pcp-resource-topics/weight