نقش کودکان در گسترش ویروسی COVID-19 به خوبی درک نشده است. در ابتدا، به اشتباه تصور می شد که کودکان در برابر عفونت COVID-19 مصون هستند، اما ظهور انواع دلتا و Omicron ثابت کرد که کودکان می توانند به COVID-19 شدید و حتی کشنده مبتلا شوند.
انتقال خانگی در انتقال سریع عفونتهای COVID-19 نقش اساسی داشت و گمان میرود که کودکان اغلب در مدرسه به این ویروس مبتلا میشوند و سپس آن را به خانوادههای خود منتقل میکنند. با این حال، اندازه گیری انتقال خانگی معمولاً نیازمند ردیابی تماس با زمان و کار فشرده است.
یک مطالعه، اخیراً در شبکه JAMA باز است، به دنبال تعیین نقش کودکان در انتقال ویروس های خانگی در طول همه گیری COVID-19 بود، در زمانی که ویروس های پوششی از نظر تاریخی کم بودند و اکثر بیماری های ویروسی به COVID-19 نسبت داده می شد.
محققان یک گروه داوطلبانه در ایالات متحده را مورد مطالعه قرار دادند و دادههای دماسنج شرکتکنندگان را با یک برنامه تلفن همراه هوشمند ردیابی کردند. نظارت مشارکتی به مردم امکان میدهد تا اطلاعات خود را گزارش کنند و نسبت به ردیابی تماس، برای بازرسان کممصرف است.
شرکتکنندگان واجد شرایط، خانوادههای چند عضوی بودند که از اکتبر ۲۰۱۹ تا اکتبر ۲۰۲۲ به اشتراکگذاری دادههای اندازهگیری دمای خود را انتخاب کردند. دادههای دماسنج شامل دما، مکان بدن که دمای آن در آن اندازهگیری شده بود، و یک مهر زمانی بود. سن و جنس خود گزارش شد، با شرکت کنندگان 18 سال و بالاتر بزرگسالان و کودکان در گروه های کوچکتر (0-8 سال) و بزرگتر (9-17 سال) قرار گرفتند. “تب” به عنوان دمای حداقل 38.0 درجه سانتیگراد برای قرائت های رکتوم و شنیداری، 37.8 درجه سانتیگراد برای قرائت های دهانی و قرائت از مکان های ناشناخته بدن، و 37.2 درجه سانتیگراد برای قرائت های زیر بغل تعریف شد.
در مجموع 1391095 نفر از 848591 خانوار 23153925 اندازه گیری دما انجام دادند. اکثریت شرکت کنندگان زن (53.6%) و بزرگسال (53.7%) بودند. برای 779092 قسمت تب، 3668642 (15.8٪) قرائت وجود داشت که معیارهای تب را داشتند.
محققان دریافتند که تعداد دورههای تب، عفونتهای جدید COVID-19 را پیشبینی میکند. علاوه بر این، روند خوانش دما و شرکت کنندگان فعال هم در ابتدای همه گیری و هم در موج Omicron به اوج خود رسید.
166170 خانوار با شرکت کنندگان بزرگسال و کودک (51.9٪ از خانوارهای دارای چند شرکت کننده) وجود داشت. این خانوارها شامل 516159 شرکتکننده، 265268 (51.4%) کودک زیر 18 سال بودند که 6227726 درجه حرارت را ثبت کردند. 38787 مورد استنباط انتقال خانگی وجود داشت که 15819 (40.8%) از کودک به کودک، 11481 (29.6%) از کودک به بزرگسال، 7865 (20.3%) بزرگسال به کودک و 3622 (9.3%) بزرگسال به بزرگسال بود.
محققان به این نتیجه رسیدند که کودکان عامل اصلی انتقال ویروس در خانه هستند. به طور قابل توجهی، انتقال ناشی از کودکان در زمان مدرسه بیشتر بود، با یک مورد شاخص کودکان 0.6-0.8 برابر کمتر در طول تعطیلات مدرسه. بیش از 70 درصد از انتقالات خانگی ناشی از یک مورد شاخص کودکان است، اما درصد دقیق آن از هفته به هفته در نوسان است.
نویسندگان این مطالعه نوشتند: «ما نقش مهمی را برای کودکان در گسترش عفونت ویروسی در خانوارها در طول همهگیری COVID-19 تشخیص دادیم، زمانی که مدارس در جلسه بودند، نقش مهمی را برای حضور در مدرسه در گسترش COVID-19 تقویت کرد.»
ارجاع:
Tseng Y، Olson KL، Bloch D، Mandl KD. نظارت مشارکتی مبتنی بر دماسنج هوشمند برای تشخیص نقش کودکان در انتقال ویروس خانگی در طول همهگیری COVID-19. JAMA Netw Open. 2023؛ 6 (6): e2316190. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.16190
این مقاله در ابتدا توسط نشریه خواهر ما، Contagion Live® منتشر شد.