زایمان و زایمان فرآیندهای بیولوژیکی پیچیده ای هستند که نیازمند هماهنگی دقیق مسیرهای سیگنال دهی متعدد هستند. در واقع، برخی از مطالعات نشان می دهد که زایمان زودرس زمانی رخ می دهد که ارتباط متقابل بین سلول های جنین و مادر به نوعی مختل شود. دانشمندان مؤسسه ملی بهداشت، دانشگاه ایالتی وین و جاهای دیگر با اعمال توالی تک سلولی بر روی داده‌های افراد باردار، تغییرات سیگنالی را که در سلول‌های جنین و مادر در طول زایمان اتفاق می‌افتد، ترسیم کرده‌اند. این یافته‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک بهتری از نحوه وقوع تداخل، عواملی که باعث به هم ریختن آن می‌شوند و اینکه آیا مشکلات می‌توانند خیلی زودتر پیش‌بینی شوند، کمک کند.
جزئیات این مطالعه در منتشر شده است پزشکی ترجمه علوم در مقاله ای با عنوان “رمزگشایی گفتگوی متقابل مادر و جنین در جفت انسان در طول زایمان با استفاده از توالی یابی RNA تک سلولی” این نقشه ترکیب سلولی بخش‌های مختلف جفت درگیر در زایمان، انواع سلول‌های مادر و جنین را پوشش می‌دهد که بیشترین تأثیر را داشته‌اند و مسیرهای سیگنالی کلیدی در سلول‌هایی که در طول زایمان درگیر هستند.
از داده‌ها، تیم چندین علامت مهم را که می‌توان در دوران بارداری و زایمان بررسی کرد، برجسته کرد. این شامل نشانه هایی در گردش خون مادر در طول بارداری و زایمان است که به نظر می رسید نشان دهنده افزایش خطر زایمان زودرس خود به خودی باشد.
محققان نوشتند: «در مجموع، یافته‌های ما بینشی در مورد صحبت‌های متقابل مادر و جنین در مورد زایمان انسان ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که امضاهای تک سلولی مشتق شده از جفت می‌توانند به توسعه نشانگرهای زیستی غیرتهاجمی برای پیش‌بینی زایمان زودرس کمک کنند.» علاوه بر این، یافته‌ها «کاربرد فناوری‌های تک سلولی را برای روشن کردن انواع سلول‌های جدید و مسیرهای سیگنال دهی که در فرآیند زایمان دخیل هستند، برجسته می‌کند».
برای ایجاد اطلس، این تیم از توالی یابی RNA تک سلولی برای بررسی فعالیت و الگوهای سیگنال دهی سلول ها از جفت برداشت شده از 42 حاملگی که به پایان رسیده بودند، استفاده کردند. آنها همچنین داده‌های توالی‌یابی RNA حجیم را در نمونه‌های خون از یک گروه جداگانه شامل 159 نفر که در ترم زایمان کرده بودند، 37 نفر که تحت زایمان زودرس خودبه‌خودی قرار گرفتند و 63 نفر که تحت پارگی زودرس غشاء قرار گرفتند، مورد مطالعه قرار دادند. از هر دو مجموعه داده برای ساخت اطلس استفاده شد.
این نقشه تغییرات در الگوهای بیان ژن را در میان انواع سلول های مختلف در جفت و غشاهای اطراف، از جمله سلول های مادر و جنین نشان می دهد. طبق این مقاله، سلول‌هایی که بیشتر تحت تأثیر زایمان قرار گرفتند، سلول‌هایی بودند که در غشاهای کوریوآمنیوتیک قرار داشتند که جنین را احاطه کرده و در طول فرآیند زایمان پاره می‌شوند. به طور خاص، آنها مشاهده کردند که مسیرهای کلاژن، فاکتور نکروز تومور، گالکتین و اینترلوکین همگی در سلول‌های جفت و غشاهای کوریوآمنیوتیک در طول زایمان فعال می‌شوند. این مطالعه همچنین نشان داد که سلول‌های استرومایی جنین و دسیدوال مادر در ایجاد سیگنال‌های التهابی در طول زایمان فعال بودند.