در عصر طلایی سینمای بریتانیا، کمتر نامی به اندازه مکسول رید می درخشید، بازیگری کاریزماتیک که با ظاهر زیبا و استعداد انکار ناپذیرش تماشاگران را مجذوب خود می کرد. رید که در سال 1919 در لارن، ایرلند شمالی به دنیا آمد، مسیری غیرمتعارف بود که بر اساس تجربیات اولیه او به عنوان یک ملوان تاجر و خدمتش در طول جنگ جهانی دوم شکل گرفت.
از آغاز فروتن تا صفحه نقره ای
ورود رید به بازیگری تقریباً تصادفی آغاز شد. پس از ترک مدرسه در سن 15 سالگی، او زندگی در دریا را آغاز کرد و در طول سال های جنگ به عنوان دونده محاصره کار کرد. در این مدت، بذر جاه طلبی او در بازیگری ریشه دوانید و پس از از کار افتادن، رید خود را به سمت صحنه می دید.
او که مصمم بود هنر خود را تقویت کند، در آکادمی معتبر سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA) ثبت نام کرد و در آنجا آموزش رسمی خود را دریافت کرد. علیرغم شروع دیرهنگام رید، استعداد طبیعی و حضور مغناطیسی رید به سرعت توجه افراد داخلی را به خود جلب کرد و دیری نگذشت که او خود را مقابل دوربین دید.
یک Matinee Idol ظهور می کند
پیشرفت رید در سال 1946 زمانی اتفاق افتاد که تهیه کننده سیدنی باکس به پتانسیل ستاره ای او پی برد و او را به عنوان مرد اصلی در فیلم نوآر “Daybreak” انتخاب کرد. افسانه های مخالف نمایشگر مانند اریک پورتمن و آن تاد، شدت فکر و جذابیت غیرقابل انکار رید مخاطبان را مجذوب خود کرد و موقعیت او را به عنوان یک ستاره در حال ظهور تثبیت کرد.
طی چند سال بعد، حرفه رید اوج گرفت و او با حضور در مجموعه‌ای از فیلم‌های موفق مانند «برادران»، «ضربان شب» و «دختر تاریکی» به مردی برجسته تبدیل شد. توانایی او در به تصویر کشیدن بدون زحمت سرکشان جذاب و شخصیت های دلسوز، تطبیق پذیری او را به عنوان یک بازیگر به نمایش گذاشت و حضور او روی پرده اغلب با نمادهای هالیوود مانند همفری بوگارت مقایسه می شد.
سفر فراآتلانتیک و موفقیت پایدار
با افزایش شهرت رید، فرصت های او نیز افزایش یافت و در اوایل دهه 1950، او از اقیانوس اطلس به هالیوود سفر کرد. فیلم‌هایی مانند «شعله عربی» و «شیاطین دریا» او را به تماشاگران آمریکایی معرفی کردند و ظاهر زیبا و حضور مغناطیسی‌اش در صفحه نمایش به سرعت لشکرهایی از طرفداران جدید را برای او به ارمغان آورد.
رید علیرغم موفقیتش در هالیوود هرگز ریشه‌های خود را فراموش نکرد و به کار در سینمای بریتانیا ادامه داد و در طیف متنوعی از فیلم‌ها ظاهر شد، از فیلم کلاسیک «حلقه مربع» از استودیوی ایلینگ تا فیلم محبوب «ماشین مغز».
زندگی فراتر از پرده
زندگی شخصی رید فراتر از مجموعه کاری چشمگیرش، به همان اندازه فریبنده بود. در سال 1952، او با جوآن کالینز، هنرپیشه ازدواج کرد، اتحادیه‌ای که در نهایت آشوب‌کننده بود. طلاق آنها در سال 1956، به دلیل اتهامات سوء استفاده و اختلافات مالی، بر زندگی شخصی رید سایه افكند، اما كمی از میراث ماندگار او به عنوان نماد صفحه نمایش كاست.
از آنجایی که رید در اواخر دهه 1960 کارش رو به افول گذاشت، به تلویزیون روی آورد و در سریال های محبوبی مانند «بونانزا»، «پری میسون» و «شرلوک هلمز» بی بی سی ظاهر شد. آخرین نقش بازیگری او در سال 1968 رقم خورد و پایان سفری قابل توجه بود که دهه ها و قاره ها را در بر گرفت.
میراث ماندگار یک نماد بریتانیایی
امروزه شاید نام ماکسول رید به اندازه برخی از هم عصرانش شناخته شده نباشد، اما تاثیر او بر سینمای بریتانیا غیرقابل انکار است. او مظهر مرد برجسته عصر خود بود، با ترکیب ظاهری زیبا با استعدادی غیرقابل انکار که مخاطبان را در سراسر جهان مجذوب خود کرد.
بازی‌های رید گواهی بر دوران طلایی فیلم بریتانیایی است و توانایی او در انتقال بی‌وقفه بین ژانرها و سبک‌ها به عنوان یادآوری از همه کاره بودن او به عنوان یک بازیگر است. چه در نقش یک سرکش جذاب و چه یک روح پریشان، تعهد رید به هنر خود در هر نقشی درخشید و اثری محو نشدنی بر هنر او به جا گذاشت که عمیقاً دوست داشت.
با نگاهی به ملیله‌های غنی سینمای بریتانیا، نام ماکسول رید برای همیشه در تار و پود آن تنیده خواهد شد، نمونه‌ای درخشان از استعداد، کاریزما و جذابیت ماندگاری که دورانی را تعریف کرد و همچنان الهام‌بخش نسل‌هایی از بازیگران و فیلم‌سازان است.