نیاز به درک بهتر فرآیندها و مسیرهای زیربنایی متاستاز وجود دارد. در یک مطالعه جدید، دانشمندان کالج پزشکی Baylor نگاهی دقیق‌تر به مسیرهای مولکولی استفاده از سلول‌های سرطانی متاستاتیک انداختند و چهار زیرگروه سرطان را با توجه به ژن‌های اصلی بیان شده شناسایی کردند. یافته‌های آنها آسیب‌پذیری‌های بالقوه هر زیرگروه را نشان می‌دهد که پیامدهای مرتبطی برای درمان دارد.
دانشمندان یافته‌های خود را در مقاله‌ای با عنوان «زیرگروه‌های مولکولی پان سرطانی متاستاز برنامه‌های رونویسی متمایز و در حال تکامل را نشان می‌دهند» گزارش کردند. سلول گزارش پزشکی.
چاد کریتون، دکترای ارشد، استاد پزشکی و یکی از مدیران بیوانفورماتیک سرطان در مرکز جامع سرطان دان ال. در بیلور “تحلیل پان سرطان ما به دنبال شناسایی مسیرهای مولکولی است که در بسیاری از سرطان های مختلف، صرف نظر از منشاء تومور مشترک هستند.”
کریتون و تیمش با داده‌های به‌دست‌آمده از مدل‌های سرطانی زنوگرافت مشتق شده از بیمار (PDX) کار کردند.
کریتون می‌گوید: «نکته خوب در مدل PDX این است که سلول‌های موش به اندازه‌ای متفاوت هستند که نمی‌توان آنها را با سلول‌های انسانی اشتباه گرفت و بنابراین، در نمایه سرطان نقشی ندارند.»
با تجزیه و تحلیل داده‌های مدل‌های PDX، تیم موفق شد چهار زیرگروه مولکولی سرطان را در نمونه‌های متاستاز مانند PDX تعریف کند.
کریتون گفت: «هنگام مقایسه یک تومور اولیه با تومور متاستاتیک حاصل از آن، متوجه شدیم که در بیشتر موارد، تومورهای اولیه و متاستاتیک از یک زیرگروه نیستند. این امر پیامدهای مهمی برای درمان دارد زیرا نشان می دهد که تومورهای اولیه و متاستاتیک ممکن است به یک شکل درمان نشوند. این یافته ها بینش های ارزشمندی را برای توسعه درمان های شخصی برای سرطان متاستاتیک ارائه می دهد.