پروتکل های مراقبت های بهداشتی در دنیای پس از همه گیری چیست؟ | اعتبار تصویر: © sofiko14 – © sofiko14 – stock.adobe.com.
در اوایل آوریل، همه افراد حاضر در کلینیک ما در اینجا در نشوا، نیوهمپشایر ایمیلی دریافت کردند که در آن نوشته شده بود: «فوراً مؤثر است، ماسک کردن اختیاری است». این با هلهله مورد استقبال قرار گرفت و همه نقاب های خود را برداشتند. اشک در چشمانمان حلقه زد و اظهار داشتیم که دیدن چهره های خندان بعد از 3 سال طولانی ماسک زدن در طول روز کاری چقدر عالی بود.
CDC به «فوریت اضطراری بهداشت عمومی» COVID-19 در 11 مه 2023، همراه با بسیاری از سیاست‌های مرتبط با همه‌گیری، پایان می‌دهد. اینکه چگونه این امر از نظر اینکه چه کسی همچنان ماسک می‌کند، چه تعداد از کودکان و نوجوانان به دریافت هر نوع تقویت‌کننده‌ای که برای واکسیناسیون کووید-19 مورد نیاز است ادامه می‌دهند، و اینکه چقدر پزشکان آزمایش کووید-19 را توصیه می‌کنند، هنوز مشخص نیست.
نگاهی کوتاه به گذشته
در 31 ژانویه 2020، الکس آزار، وزیر بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، ویروس COVID-19 (بیماری کروناویروس 2019) را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام کرد و به همه شهروندان آمریکایی که از منطقه ووهان چین بازگشته بودند دستور داد به مدت 2 هفته قرنطینه شوند. در 11 مارس 2020، سازمان بهداشت جهانی شیوع COVID-19 را یک بیماری همه گیر جهانی اعلام کرد.
همه ما به یاد داریم که چه چیزی در پی آن رخ داد. بسیاری از افراد در بیمارستان بستری شدند، بخش های مراقبت های ویژه به طور کامل اشغال شد و تعداد زیادی از بیماران فوت کردند.جدول).
پاسخ ما به این بیماری همه‌گیر قهرمانانه بود: آزمایش‌های تشخیصی سریع به سرعت توزیع شد، تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) ایمن شد و واکسن‌ها در زمان بی‌سابقه تولید شدند.
در طول 3 سال گذشته، پزشکان اطفال تمام تلاش خود را برای کمک به بیماران و والدین از طریق بیماری همه گیر انجام دادند. ما برای محافظت از خود و بیماران در برابر این بیماری وحشتناک ماسک می پوشیدیم و مشتاقانه به دنبال واکسینه شدن بودیم – در تمام این مدت امیدوار بودیم که همه گیری به زودی تمام شود. برخلاف همه‌گیری آنفلوانزا در سال 1918، که 2 سال به طول انجامید، همه‌گیری COVID-19 اکنون پس از 3 سال بسیار طولانی فروکش کرده است. همه ما کنجکاو هستیم که در مورد اثرات آشکارسازی نقاب و کاهش سیاست‌های CDC در مورد COVID-19 بپردازیم.
حالا که رسما نقاب زدیم، مشاهدات متعددی داشته ام. اول، مدتی طول کشید تا دوباره به تجربه «بدون نقاب» عادت کنیم. می بینم که به طرز تکانشی به سراغ ماسکی می روم که دیگر آنجا نیست. پل بینی من کم کم دارد فرورفتگی قرمز مزمن ناشی از استفاده روزانه از ماسک را برطرف می کند. من از دیدن چهره بیمارانم (و والدین آنها) یک بار دیگر بسیار لذت بردم. علیرغم سمعک‌هایم، در طول همه‌گیری، همچنان در شنیدن پاسخ به سؤالاتم مشکل داشتم، زیرا صداها توسط ماسک‌ها خفه می‌شد و دیگر نمی‌توانستم برای کمک به درک خود به لب‌خوانی وابسته باشم. اکنون به ندرت نیاز دارم که بیماران یا والدین خود را تکرار کنند.
پس از آن ایمیل اداری، تعداد قابل توجهی از کارکنان به پوشیدن ماسک ادامه دادند. هنگامی که مورد سوال قرار گرفت، اکثر آنها گفتند که مطب یک محیط پرخطر است و ماسک زدن از ابتلا به عفونت های تنفسی در طول 3 سال گذشته جلوگیری کرده است. بسیاری از بیماران ما نیز به ماسک زدن ادامه می دهند. جالب اینجاست که یکی از کارکنان ما که کاملاً واکسینه شده و تقویت شده بود، تنها 2 روز پس از افشای ماسک به کووید-19 مبتلا شد. آیا این تصادفی بود یا پیامد اختیاری بودن پنهان کردن؟
اگرچه همه ما آرزوی بازگشت به “عادی” اطفال پیش از همه گیری را داریم، من می ترسم که در واقع، کووید-19 برای همیشه رویه اطفال را تغییر داده باشد. اطفال پس از همه گیری شامل احتیاط فراوانی در مورد محافظت از کارکنان مطب در برابر COVID-19 و سایر عفونت های تنفسی است که بسیاری از آنها کاملاً خطرناک به نظر می رسند (ما به تازگی فصل بد آنفولانزا را پشت سر گذاشته ایم و در حال حاضر شیوع فارنژیت استرپتوکوکی در اینجا در نیو وجود دارد. همپشایر). بدیهی است که هنگام ارائه مراقبت از کودکان مبتلا به بیماری حاد تنفسی، پوشیدن ماسک عاقلانه است، و این عملی است که من از اکثر ارائه دهندگان و کارکنان انتظار دارم برای مدت بسیار طولانی ادامه دهند. و ما دیگر هرگز PPE را تمام نخواهیم کرد.
ما خوش شانس بودیم که بیماران اطفال معمولاً هنگام ابتلا به COVID-19 بیماری شدیدی نداشتند. این مطمئناً در مورد والدین و پدربزرگ و مادربزرگ کودکان صدق نمی کرد و بسیاری از خانواده ها مرگ ناشی از بیماری همه گیر را تجربه کردند. یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که کودکان خردسال هنگام قرار گرفتن در معرض عفونت‌های فصلی کروناویروس غیرکووید-۱۹، سلول‌های T را فعال می‌کنند، که یا از عفونت‌های کووید-۱۹ جلوگیری می‌کند یا محافظت کافی برای خفیف کردن بیشتر عفونت‌ها فراهم می‌کند.2
علاوه بر این، علیرغم تایید آکادمی اطفال آمریکا (AAP) و CDC، زمانی که FDA استفاده از این واکسن در کودکان را تایید کرد، تعداد زیادی از کودکان خردسال علیه کووید-19 واکسینه نشدند، و در نهایت اجازه داده شد که این واکسن برای کودکان جوان تجویز شود. به عنوان 6 ماه از اول مارس 2023، طبق CDC، 68 درصد از کودکان 12 تا 17 ساله حداقل 1 دوز واکسن کووید-19 دریافت کرده اند، در مقابل 39 درصد از کودکان 5 تا 11 ساله و تنها 12 درصد. کودکان 6 ماهه تا 4 ساله (شکل).3 این تردید واکسن بدون شک به این تصور در میان بسیاری از والدین مربوط می شود که واکسن کووید-19 به سرعت به بازار عرضه شده است و به اندازه واکسن های معمولی که کودکان دریافت می کنند کاملاً آزمایش نشده است.
پس از وضعیت اضطراری بهداشت عمومی COVID-19، دیگر کیت های آزمایش COVID-19 رایگان توسط دولت توزیع نخواهد شد و داروهای ضد ویروسی ممکن است نیاز به تأیید بیمه داشته باشند. امید است در حال حاضر که ویزیت های پزشکی مجازی مورد استقبال بیماران و ارائه دهندگان قرار گرفته است، شرکت های بیمه به پرداخت هزینه های این ویزیت ها برابر با مراجعات در مطب ادامه دهند. فقط باید صبر کنیم و ببینیم.
ارجاع:
1. مرگ موقت کووید-19: تمرکز بر سنین 0-18 سال. CDC. 12 آوریل 2023. به روز شده در 19 آوریل 2023. مشاهده شده در 19 آوریل 2023. https://data.cdc.gov/NCHS/Provisional-COVID-19-Deaths-Focus-on-Ages-0-18-Yea/nr4s -juj3
2. Humbert M, Olofsson A, Wullimann D, et al. سلول‌های CD4+ T واکنش متقاطع SARS-CoV-2 که در اوایل دوران کودکی با افزایش سن ایجاد می‌شوند. Proc Natl Acad Sci US A. 2023;120(12):e2220320120. doi:10.1073/pnas.2220320120
3. آکادمی اطفال آمریکا. کودکان و روند واکسیناسیون COVID-19. 1 مارس 2023. مشاهده شده در 19 آوریل 2023. https://downloads.aap.org/AAP/PDF/Child%20Vaccinations%20Report%20US%20Cumulative%20and%20Weekly%203.1.2023.pdf