یافتههای یک مطالعه اخیر بر افزایش خطر ابتلا به بیماریهایی با پاتوژنز احتمالی خود ایمنی در کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) تأکید میکند.1
نتایج منتشر شده در بیماری های التهابی روده خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلوآرتریت، بیماری سلیاک، آرتریت روماتوئید، و همچنین دیابت نوع 1 و 2 را در میان بیماران مبتلا به IBD زودرس نشان داد، با تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که تنها آرتریت پسوریاتیک و اسپوندیلوآرتریت زودتر در گروه IBD رخ داده است. مراجع منطبق1
اگرچه علت دقیق IBD ناشناخته است، اما به طور گسترده به پاسخ ایمنی نامناسب به محرک های محیطی و استعداد ژنتیکی نسبت داده می شود. بر این اساس، به طور گسترده حدس زده میشود که IBD ممکن است مسیرهای بیماریزایی را با سایر بیماریهای ناشی از سیستم ایمنی مشترک داشته باشد و بنابراین، بیماران مبتلا به IBD ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بیماریهایی با پاتوژنز احتمالی خود ایمنی باشند. این مفهوم در بزرگسالان به خوبی اثبات شده است، اما هنوز باید در IBD زودرس مورد بررسی قرار گیرد.2،3
ایجاد بیماری هایی با پاتوژنز احتمالی خود ایمنی در بزرگسالان مبتلا به بیماری التهابی روده رایج است. در شروع اولیه IBD، ممکن است متفاوت باشد، اما شواهد کمیاب است.1
برای بررسی خطر و بازه زمانی از تشخیص IBD تا نتایج با اختلالات مرتبط مختلف با پاتوژنز احتمالی خودایمنی، محققان یک مطالعه مبتنی بر ثبت را بر روی بیماران دانمارکی مبتلا به IBD زودرس (≤18 سال) بین سالهای 1980 و 2021 انجام دادند، علاوه بر این، 50 مرجع همسان را نیز شامل میشد. بدون IBD برای هر مورد. برای هر بیمار، آنها خطر ابتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2، بیماری سلیاک، بیماری تیروئید، آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک و اسپوندیلوآرتریت را بررسی کردند.1
در مجموع، 6822 بیمار مبتلا به IBD و 337728 مرجع همسان شناسایی شدند. میانگین سنی در زمان تشخیص IBD یا تاریخ شاخص برای مراجع همسان 16 سال و میانگین سنی در زمان نتیجه یا در پایان پیگیری 28.1 سال بود.1
طبق نمودارهای بروز تجمعی، آرتریت پسوریاتیک و اسپوندیلوآرتریت تقریباً 10 سال پس از شروع IBD تشخیص داده شدند، در حالی که نتایج باقیمانده بعداً تشخیص داده شدند.1
نسبت خطر تعدیل شده (aHR) پس از پیگیری کامل برای هر بیماری به شرح زیر بود:
- 4.72 (95% فاصله اطمینان (CI)، 3.85-5.80) برای آرتریت پسوریاتیک
- 5.21 (95% فاصله اطمینان (CI)، 4.17-6.50) برای اسپوندیلوآرتریت
- 2.77 (95% فاصله اطمینان (CI)، 1.92-4.00) برای بیماری سلیاک
- 2.15 (95% CI، 1.54-3.01) برای آرتریت روماتوئید
- 1.69 (95% CI، 1.23-2.32) برای دیابت نوع 1
- 1.64 (95% CI، 1.21-2.21) برای دیابت نوع 2
محققین خاطرنشان کردند که اگرچه تخمین خطر برای همه پیامدها به جز بیماری تیروئید (aHR، 1.16؛ 95% فاصله اطمینان (CI)، 0.97-1.40) در پایان پیگیری به طور قابل توجهی افزایش یافته است، طبق نمودارهای بروز تجمعی، فقط آرتریت پسوریاتیک و اسپوندیلوآرتریت زودتر رخ داده است. در گروه IBD نسبت به مراجع همسان.1
یافتهها بر اساس دانش قبلی در مورد توسعه بیماریهایی با پاتوژنز احتمالی خودایمنی در IBD است، و این ارتباط را فراتر از بیماران بزرگسال گسترش میدهد و شامل کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری زودرس میشود.1
این مقاله در ابتدا توسط نشریه خواهر ما، HCPLive منتشر شد.
منابع:
- Jølving LR، Zegers FD، Lund K، و همکاران. کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری التهابی روده در معرض خطر ابتلا به بیماریهایی با پاتوژنز احتمالی خود ایمنی هستند. بیماری های التهابی روده. https://doi.org/10.1093/ibd/izae047
- مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده. بیماری التهابی روده (IBD) چیست؟ بیماری التهابی روده (IBD). 13 آوریل 2022. مشاهده شده در 25 مارس 2024. https://www.cdc.gov/ibd/what-is-IBD.htm
- هالینگ ام ال، کیلدسن جی، نادسن تی، و همکاران. بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده خطر ابتلا به بیماری های خود ایمنی و التهابی را افزایش می دهند. جهانی جی گاستروانترول. 2017؛ 23 (33): 6137-6146. doi:10.3748/wjg.v23.i33.6137