معاینه کودک توسط متخصص اطفال | اعتبار تصویر: © Rawpixel.com – © Rawpixel.com – stock.adobe.com.
داده‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تجزیه و تحلیل چندوجهی داده‌های ژنومی قدرت تشخیص خوبی برای اختلالات رشدی شدید، احتمالاً تک ژنی و دشوار تشخیص آن، حتی پس از تلاش‌های قبلی برای تشخیص، دارد.
محققان چندین عامل را شناسایی کردند که ممکن است بر احتمال تشخیص تأثیر بگذارد، از جمله استخدام در یک سه گانه والد-فرزند، نارس بودن، قرار گرفتن درون رحمی با داروهای ضد صرع، دیابت مادر، و نسب آفریقایی.
در این مطالعه آمده است که پیامدهای این یافته‌ها برای تشخیص و مدیریت اختلالات کودکان بسیار مهم است و ممکن است به هدایت تحقیقات آینده در این زمینه کمک کند.
تشخیص اختلالات دشوار کودکان
اختلالات اطفال گروهی از شرایط ناهمگن ژنتیکی را در بر می گیرد که می توانند بسیار نافذ و قابل پذیرش با رویکردهای تشخیصی در سطح ژنومی باشند.
با این حال، یافتن یک تشخیص مولکولی برای این اختلالات می تواند دشوار باشد، اما می تواند مزایای مادام العمر برای افراد مبتلا و خانواده های آنها داشته باشد.
کارولین رایت، دکترای دپارتمان علوم بالینی و زیست پزشکی، دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر، بیمارستان رویال دوون و اکستر، و تیمی از محققین یک مطالعه توالی یابی در مقیاس بزرگ را در بریتانیا و ایرلند برای ارزیابی علل ژنتیکی جدید شدید، احتمالاً انجام دادند. اختلالات تک ژنی و رشدی در کودکان.
بیش از 13500 خانواده دارای پروباند (اولین افراد مبتلا در یک خانواده) با اختلالات رشدی شدید، تک ژنی و غیرقابل تشخیص از 24 خدمات ژنتیک منطقه ای در این ارزیابی قرار گرفتند. داده های فنوتیپی استاندارد جمع آوری شد و توالی یابی اگزوم و تجزیه و تحلیل ریزآرایه برای بررسی علل ژنتیکی جدید انجام شد.
برای اعتبار سنجی و تفسیر تشخیصی برای اطلاع رسانی ارتباط با خانواده ها، محققین یک خط لوله تجزیه و تحلیل متغیر تکراری ایجاد کردند و انواع نامزد را به تیم های بالینی گزارش کردند. تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه برای ارزیابی عوامل موثر بر احتمال تشخیص انجام شد.
نتایج
آنالیزها شامل 13449 پروباند بود. به طور متوسط، نتایج 1.0 واریانت کاندید به ازای هر سه والد-فرزند و 2.5 واریانت به ازای هر پروباند تک قلو را گزارش کردند. تشخيص در تقريباً 41 درصد از پروباندها انجام شد (5502=n). در آن زیرجمعیت، 76٪ یک نوع بیماری زا de novo داشتند.
22% دیگر از probands (n = 2997) انواعی از اهمیت نامشخص در ژن‌هایی را نشان دادند که به شدت با اختلالات رشدی تک ژنی مرتبط بودند. محققین مشاهده کردند که استخدام در سه گروه والد-فرزند بیشترین تأثیر را بر احتمال تشخیص دارد (OR، 4.70؛ فاصله اطمینان 95٪ (CI)، 4.16 – 5.31).
اگر پروباندها خیلی زودتر از موعد به دنیا می آمدند احتمال کمتری داشت که تشخیص داده شوند (هفته 22-27 بارداری؛ OR، 0.39؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI)، 0.22-0.68). آنها همچنین در معرض داروهای ضد صرع قرار گرفتند (OR، 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI، 0.29-0.67)، مادران مبتلا به دیابت (OR، 0.52؛ 95٪ CI، 0.41-0.67)، یا اجداد آفریقایی (OR، 0.51) بودند. ؛ 95% فاصله اطمینان (CI)، 0.31-0.78).
محققان نوشتند: «علیرغم ارائه خدمات بالینی آزمایش ژنتیک و ژنومی در سراسر بریتانیا و ایرلند، این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که چگونه یک رویکرد مبتنی بر ژنوم در ترکیب با فنوتیپ‌سازی دقیق می‌تواند عملکرد تشخیصی را نسبت به استانداردهای قبلی مراقبت بهبود بخشد.
ارجاع
رایت سی، کمبل پی، ابرهارت آر، و همکاران. تشخیص ژنومیک بیماری نادر کودکان در انگلستان و ایرلند. مجله پزشکی نیوانگلند. 2023. doi: 10.1056/NEJMoa2209046
این مقاله در ابتدا توسط نشریه خواهر ما HCP Live منتشر شد.