مطالعات قبلی روی موش ها نشان داده است که ویرایش ژن ممکن است برای درمان بالقوه شرایطی مانند اضطراب استفاده شود. در حالی که CRISPR/Cas9 یک فناوری ویرایش ژن انقلابی است، تحویل آن به مغز مملو از چالش هایی است که سیستم های تحویل فعلی به طور کامل به آنها رسیدگی نمی کنند. یک چالش کلیدی، دور زدن سد خونی مغزی است. اکنون، یک مطالعه جدید روی موشها توسط دانشمندان دانشگاه ایالتی Boise و Cognigenics نشان میدهد که یک سیستم جدید تحویل ژن CRISPR/Cas9 میتواند سد خونی مغز را دور بزند و مسیرهای گیرنده عصبی را تنظیم کند تا اضطراب مزمن را درمان کند.
یافته ها در منتشر شده است PNAS Nexus در مقاله ای با عنوان “تعدیل ژنتیکی ژن HTR2A رفتارهای مرتبط با اضطراب را در موش کاهش می دهد.”
دانشمندان نوشتند: “زمینه در حال گسترش ویرایش دقیق ژن با استفاده از CRISPR/Cas9، پتانسیل خود را به عنوان یک فناوری تحول آفرین در درمان بیماری های مختلف نشان داده است.” با این حال، اینکه آیا این ابزار ویرایش ژنوم میتواند برای اصلاح مدارهای عصبی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) که در ویژگیهای رفتاری پیچیده نقش دارند، استفاده شود، نامشخص باقی مانده است. در این مطالعه، ما امکانپذیری انتقال غیرتهاجمی و داخل بینی ناقلهای سروتیپ 9 ویروس آدنو مرتبط (AAV9) حاوی محموله CRISPR/Cas9 را در CNS نشان میدهیم که منجر به اصلاح ژن گیرنده HTR2A میشود.
دکتر تروی ران، استاد دانشگاه ایالتی بویز و همکارانش 5HT-2A، گیرنده سروتونینی را که در اضطراب و افسردگی نقش دارد، مورد هدف قرار دادند. آنها از یک ناقل مبتنی بر یک ویروس غیرفعال مرتبط با آدنو برای انتقال ناقل از طریق بینی استفاده کردند.
پنج هفته پس از تحویل داخل بینی ناقل و بسته، 75 موش با سنجشهای رفتاری استاندارد اندازهگیری اضطراب موش مورد آزمایش قرار گرفتند. موشهای تحت درمان با بسته CRISPR در مقایسه با موشهای کنترل، کاهش 8.46 برابری در بیان HTR2A در مغزشان نشان دادند. به گفته نویسندگان، تحویل غیرتهاجمی و داخل بینی داروهای CRISPR/Cas9 ممکن است به بیمارانی که اضطراب مقاوم به درمان را نشان میدهند کمک کند.
یافتههای ما همچنین کاهش قابلتوجهی در رفتارهای شبه اضطرابی در موشهای تحت درمان نشان میدهد. این مطالعه اولین نمایش موفقیت آمیز یک پلت فرم تحویل غیر تهاجمی CRISPR/Cas9 را تشکیل می دهد که قادر به دور زدن سد خونی مغزی و امکان تعدیل مسیرهای گیرنده عصبی 5HT-2A است. نتایج این مطالعه با هدف قرار دادن ژن HTR2A، پایه ای برای توسعه استراتژی های درمانی نوآورانه برای طیف گسترده ای از اختلالات عصبی، از جمله اضطراب، افسردگی، کمبود توجه و اختلال عملکرد شناختی فراهم می کند.