پزشکان مراقبت های اولیه می توانند به کاهش استرس در بیمارانی که به نوبه خود از دیگران مراقبت می کنند، کمک کنند.
یک مطالعه جدید نشان داد بیمارانی که تجارب مراقبت های اولیه بهتری داشتند، به دلیل کمک به والدین، فرزندان و همسرانی که نمی توانند وظایف ضروری را بدون دستمزد انجام دهند، استرس کمتری داشتند. بیشترین کمک کننده، طولی بودن، یا تمرکز توجه بر بیماران فردی به عنوان افراد کامل، و جامعیت در ایجاد روابط ارائه دهنده و بیمار بود که مشاوره را در صورت نیاز آسان تر می کند.
این مطالعه میگوید: «مراقبان خانواده ممکن است تحت تأثیر مراقبتهای اولیه با کیفیت بالا و شخص محور در تجربه مراقبتی خود قرار بگیرند». این یافته ممکن است به دلیل خاکستری شدن نه تنها آمریکا، بلکه جهان مهم باشد.
این مطالعه میگوید: «با افزایش سریع جمعیت جهان و افزایش بروز بیماریهای مزمن، افراد مسن برای حمایت از فعالیتهای روزانهشان، به طور فزایندهای به اعضای خانواده تکیه میکنند و نقش و نیازهای مراقبان خانواده را گسترش میدهند.» اما این کار می تواند استرس روحی و روانی ایجاد کند که به مرگ و میر مراقبین کمک می کند.
این مطالعه شامل 406 مراقب خانواده در سراسر توکیو، ژاپن، با 48.8٪ از استرس بالاتر مراقبین بود. این افراد 40 تا 74 سال سن داشتند و حداقل یک سال از اعضای خانواده با استفاده از بیمه مراقبت طولانی مدت آن کشور مراقبت می کردند.
پاسخ دهندگان به پرسشنامه هایی در مورد فشارهای شخصی، مانند احساس عصبانیت در اطراف فرد یا تمایل به واگذاری مراقبت به شخص دیگری، و فشار نقش، مانند احساس آسیب به زندگی اجتماعی آنها به دلیل مراقبت از خویشاوند، پاسخ دادند.
آنها همچنین تجربیات مراقبت های اولیه خود را با استفاده از نسخه ژاپنی مقیاس رتبه بندی که از ابزار ارزیابی مراقبت های اولیه توسط مرکز سیاست مراقبت های اولیه جان هاپکینز تهیه شده بود، ارزیابی کردند.
محققان چندین فرضیه در مورد اینکه چگونه ویژگی های مراقبت اولیه بر استرس مراقبین تأثیر می گذارد، ارائه کردند.
به عنوان مثال، “پزشکانی که مراقبت های جامع را با مسئولیت طولی ارائه می دهند، تشخیص می دهند که فرد مقابل آنها از عزیزان خود مراقبت می کند و ممکن است به طور طبیعی در مورد مراقبت درگیر گفتگو شوند.” چنین مکالماتی ممکن است حمایت عاطفی را فراهم کند و در نتیجه استرس مراقبین مربوط به مراقبت را کاهش دهد.
اندازه گیری جامعیت شامل جمله بندی مستقیم در مورد مراقبت از خانواده نبود. اما «مراقبان خانوادهای که جامعیت (خدمات) در دسترس بهتری را تجربه کردهاند، ممکن است احساس کرده باشند که میتوانند در مورد مراقبت از پزشکان خود مشاوره و حمایت دریافت کنند. این می تواند به کاهش استرس مراقب کمک کند.
محققان گزارشهای قبلی در مورد مراقبین و مراقبتهای اولیه از آلمان و کانادا و محدودیتهای پژوهش را تأیید کردند. اما این مطالعه «اولین مطالعهای است که با استفاده از یک معیار بینالمللی به عنوان ابزاری برای ارزیابی کیفیت مراقبتهای اولیه، ارتباطی را بین تجربه مراقبتهای اولیه مراقبان خانواده و استرس آنها آشکار میکند.»
این مطالعه، “ارتباط بین تجربه مراقبت های اولیه مراقبان خانواده زمانی که آنها به عنوان بیمار گزارش می دهند و استرس آنها مربوط به مراقبت: یک مطالعه مقطعی آزمایشی”، در مجله منتشر شد. مجله پزشکی عمومی و خانواده.