ویژگی های بالینی بستری شدن آنفولانزای کودکان در بیمارستان

مشخصات بالینی بستری شدن آنفولانزای کودکان در بیمارستان | اعتبار تصویر: © kinwun – © kinwun – stock.adobe.com.

مطالعه ای که اخیراً در مرزها با هدف شناسایی ویژگی‌های بالینی و عوامل خطر مرتبط با آنفولانزای کودکان پس از لغو محدودیت‌های اجباری COVID-19 در چین.

به گفته نویسندگان این مطالعه، در طول 2 زمستان گذشته، میزان بروز آنفولانزا کم بود و بستری شدن در بیمارستان مرتبط با آنفولانزا به پایین‌ترین سطح در دهه‌های اخیر رسید. سیاست ملی چین برای جلوگیری از COVID-19 در 7 دسامبر 2022 تغییر کرد و نرخ مثبت SARS-CoV-2 همچنان در حال افزایش بود.

آنفولانزا تا فوریه 2023 به طور مداوم پایین بود، اگرچه قبل از رسیدن به اوج در مارس شروع به افزایش کرد. محققان این مطالعه اظهار داشتند که افزایش موارد آنفولانزا در نتیجه کاهش محدودیت‌های COVID-19، همراه با از دست دادن ایمنی طبیعی در فصول قبل از سال 2023 پیش‌بینی شده است.

نویسندگان به دنبال تعیین عوامل خطر بستری شدن در بیمارستان با بررسی «تظاهرات بالینی بیماران اطفال بستری در بیمارستان مبتلا به آنفولانزای فصلی در اوایل سال 2023 بودند که عوامل تعیین‌کننده کلیدی برای توسعه ذات‌الریه را آشکار می‌کردند».

این مطالعه گذشته نگر 1006 بیمار اطفال را که به آنفولانزای A (IAV) آلوده شده بودند و از فوریه تا آوریل 2023 در بیمارستان وابسته دانشگاه جیانگ سو (TAHJU) در شهر ژنجیانگ بستری شده بودند، نشان داد.

بیماران مبتلا به برخی بیماری‌های زمینه‌ای که می‌توانند به طور جدی بر پروفایل‌های خونی تأثیر بگذارند، از جمله اختلالات خونی، بدخیمی، یا کمبود خودایمنی، از مطالعه خارج شدند.

بیماران به سرپایی تقسیم شدند (n = 798) و بستری (n = 208) گروه. ویژگی های پایه برای نتیجه گیری عوامل خطر برای بستری شدن در بیمارستان مقایسه شد. بیماران بستری کودکان در مقایسه با ویژگی‌های بالینی (نتایج آزمایش آزمایشگاهی، ویژگی‌های رادیولوژیکی نماینده) به گروه‌های ذات‌الریه و غیرپنومونی تقسیم شدند تا عوامل تعیین‌کننده کلیدی برای ایجاد پنومونی پس از بستری شدن در بیمارستان استخراج شود.

میانگین سنی برای همه بیماران 6.0 سال (IQR 4.0-9.0) بود و 45.9٪ زن بودند. به طور کلی، 29.9٪ از بیماران مبتلا به آنفولانزای B (IBV) بودند و هیچ بیمار آنفلوانزای بدون علامت را تجربه نکرد.

بیماران بستری در مقایسه با بیماران سرپایی به طور قابل توجهی جوان تر، نسبت زنان بالاتر و عفونت همزمان IBV بیشتری داشتند.

از 208 بیمار بستری کودکان (متوسط ​​سن 5.0 سال (IQR 4.0-7.0 سال))، 23.6٪ مبتلا به ذات الریه با میانگین بستری 5.0 روز (IQR 4.0-6.0 روز) بودند، که در آن گروه پنومونی به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه غیر پنومونی

گروه پنومونی در مقایسه با گروه غیر ذات الریه به طور قابل توجهی بروز عفونت مایکوپلاسما را بالاتر داشت و افزایش تعداد عفونت های همزمان با افزایش بروز در بیماران مبتلا به پنومونی مرتبط نبود.

در تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره، عوامل خطر مستقل بستری شدن در بیمارستان به عنوان علامت بالینی درد تعیین شد (OR = 2.63، (95٪ CI، 1.05-6.57)،پ 0.039 =)، افزایش سطح لنفوسیت ها (OR = 2.24، (95% CI، 1.65-3.05)،پ= 0.001)، عفونت همزمان IBV (OR = 44.33، (95% CI، 25.10-78.30)،پ001/0 =) و پروتئین‌های واکنش‌گر c هنگام بستری در بیمارستان (OR = 1.06، (95% فاصله اطمینان (CI)، 1.03-1.08)،پ= 0.001).

علامت سرفه (OR = 17.39، (95% CI، 3.51-86.13)،پ= 0.001) و طول بستری (OR = 1.36، (95% فاصله اطمینان (CI)، 1.12-1.67)،پ= 0.002) به عنوان عوامل خطر ابتلا به پنومونی برای بیماران بستری در نظر گرفته شد.

به طور کلی، نویسندگان مطالعه به این نتیجه رسیدند که درد شکمی، عفونت همزمان ویروسی و ناهنجاری های هماتولوژیک از عوامل اصلی بستری شدن در بیمارستان در کودکان مبتلا به عفونت IAV هستند.

علاوه بر این، نویسندگان خاطرنشان کردند، “طول مدت بستری در بیمارستان و علائم بالینی سرفه پس از پذیرش در بیمارستان، عوامل کلیدی برای ایجاد پنومونی بیمارستانی را تشکیل می دهند.”

ارجاع:

Zhang Y، Huang X، Zhang J، Tao Z. عوامل خطر برای بستری شدن در بیمارستان و ایجاد ذات الریه در بیماران اطفال مبتلا به آنفولانزای فصلی در طول فوریه تا آوریل 2023.سلامت عمومی جبهه. 2024؛ 11:1300228. doi:10.3389/fpubh.2023.1300228